Nadat Viagra in 1998 op de markt kwam, begonnen vrouwen te schreeuwen om hun eigen medicijn. Maar het duurde tientallen jaren voordat de medische gemeenschap de seksuele gezondheid van vrouwen serieus nam, en nog langer voordat een medicijn werd ontwikkeld en goedgekeurd dat het vrouwelijke libido verbetert.
Een nieuwe documentaire getiteld De roze pil: seks, drugs en wie de controle heeftHet ging in première op het DOC NYC-filmfestival en onderzoekt de strijd om Addyi te lanceren, een medicijn dat bekend staat als ‘de vrouwelijke Viagra’. De film, geregisseerd door Aisling Chin-Yee, volgt Cindy Eckert, de oprichter van Sprout Pharmaceuticals, die vijf jaar lang heeft gewerkt om Addyi op de markt te brengen, wat ze in 2015 lukte. Maar even fascinerend onderzoekt de film de perceptie van de samenleving over vrouwelijke seksualiteit en of vrouwen recht hebben op seksueel genot.
De film heeft ook een bijzondere financier. KnixDE ondergoedstartup bekend om zijn historische slipjesleverde het kapitaal om de film te voltooien, en Knix-oprichter Joanna Griffiths is de uitvoerend producent. Het is een interessante strategie waarmee Knix deel kan uitmaken van een groter gesprek over vrouwenrechten en tegelijkertijd het merk mogelijk bij nieuwe consumenten kan introduceren.
De poging van de regering om Addyi te blokkeren
Een laag libido is een veelvoorkomend probleem bij vrouwen. In deze film vertellen vrouwen hoe hun seksuele verlangen plotseling kan opdrogen, wat hun romantische relaties kan schaden en hun levenskwaliteit kan verlagen. Maar terwijl het verlies aan seksueel verlangen bij mannen als een medisch probleem wordt behandeld, worden de seksuele problemen van vrouwen genegeerd. Vrouwen beschrijven hoe hun artsen hen vertellen wijn te drinken of een stomende roman te lezen om in de stemming te komen.
Toen, in 2009, ontdekte een Duits farmaceutisch bedrijf een doorbraak. Er is ontdekt dat een medicijn dat oorspronkelijk is ontwikkeld om depressie te behandelen het seksuele verlangen van vrouwen verbetert. Maar toen het bedrijf het op de markt probeerde te brengen, verwierp de Amerikaanse Food and Drug Administration het medicijn, onder verwijzing naar zorgen over de effectiviteit en bijwerkingen ervan, en werd het verlaten.
Dan komt Eckert binnen, een farmaceutisch directeur die zelf met een laag libido kampte. Hij geloofde dat het de moeite waard was om de strijd aan te gaan met de FDA. Ze kocht het medicijn van het Duitse bedrijf voor $ 5 miljoen en ging terug naar de federale instantie om te vragen welke experimentele gegevens nodig waren om het goed te keuren. Maar omdat ze aan de eisen van de FDA voldeed, bleef dit haar voor nieuwe problemen stellen.
In de documentaire van Chin-Yee wordt betoogd dat de FDA voor Addyi een hogere standaard hanteerde dan voor andere medicijnen, omdat het voor vrouwen bedoeld was. Een bijwerking van Addyi is bijvoorbeeld slaperigheid, wat geldt voor veel medicijnen op de markt. Maar de FDA wilde Addyi blokkeren uit angst dat een vrouw het medicijn ’s nachts zou innemen en vervolgens in slaap zou vallen terwijl ze de volgende dag met haar kinderen naar school zou lopen.
Als reactie hierop investeerde Eckert meer dan $ 1 miljoen in een rijonderzoek waaruit bleek dat vrouwen daadwerkelijk beter reden na het innemen van Addyi, waarschijnlijk omdat ze beter sliepen. “(Hun zorgen gingen) vooral over de bescherming van vrouwen omdat ze misschien geen goede keuzes maken”, zegt dr. Anita Clayton, hoogleraar verloskunde en gynaecologie aan de Universiteit van Virginia, wiens klinische praktijk en onderzoek zich richten op de geestelijke gezondheid en seksuele disfunctie van vrouwen.
Eckert werd vijf jaar lang geconfronteerd met andere FDA-obstakels en bleef werken om aan de eisen van de organisatie te voldoen. Gedurende deze tijd werd de strijd om het medicijn op de markt te brengen een bredere beweging rond het recht van vrouwen op seksueel genot, waarbij veel vrouwenorganisaties, waaronder Black Women’s Health Imperative en Jewish Women International, pleitten voor de FDA om Addyi goed te keuren.
Er was ook een tegenreactie. Mensen voerden aan dat de drug niet nodig was omdat vrouwen fysiek in staat zijn om seks te hebben, zelfs als ze niet opgewonden zijn, terwijl mannen dat niet zijn. Anderen beweren dat het normaal is dat vrouwen niet van seks genieten als het niet langer nodig is voor de voortplanting, zoals na een bevalling of na het ingaan van de menopauze.
Uiteindelijk deed Eckert echter elke laatste poging en de FDA keurde het medicijn in 2015 goed voor gebruik; het werd in 2017 algemeen verkrijgbaar. Maar het medicijn had teleurstellende verkopen en was niet zo succesvol als Viagra. In december 2024 ontving het bedrijf van Eckert echter $ 45,6 miljoen aan durfkapitaalfinanciering in een laat stadium en genereert het momenteel inkomsten. Er is dus hoop dat meer vrouwen zich op hun gemak zullen voelen als ze met hun arts over een laag libido praten en dat artsen Addyi zullen voorschrijven.
Wanneer een merk een filmproducent wordt
Knix-oprichter Griffiths werd er verliefd op De roze pil toen het twee jaar geleden op zijn bureau arriveerde, toen Chin-Yee zich in de laatste fase van het filmen bevond. “Het roept zoveel belangrijke vragen op over de seksualiteit van vrouwen”, zegt ze. “Het leidt tot zoveel nieuwe gesprekken over alles, van ons politieke klimaat tot de rol die seks speelt in het leven van een vrouw.”
In 2023 kondigde Griffiths op het Banff World Media Festival aan dat Knix samenwerkte met productiestudio Catalyst om Docs for Change te lanceren, een project dat veelbelovende vrouwelijke documentairemakers zou identificeren en hun films zou financieren, ontwikkelen, produceren en distribueren. Een groot aantal bestuurders heeft zich aangemeld, maar De roze pil viel op omdat het licht wierp op een gebied van de gezondheid van vrouwen dat lange tijd over het hoofd werd gezien.
Het onderwerp van de film houdt niet direct verband met de activiteiten van Knix, dat prestatie-ondergoed en kleding verkoopt, zoals vintage slipje EN tiener bh’s. Maar door de jaren heen heeft Griffiths geprobeerd het merk te integreren in grotere gesprekken die vrouwen aangaan. In 2021 ging het bedrijf bijvoorbeeld van start Leven na de geboorteeen kunsttentoonstelling en boek waarin wordt gedocumenteerd hoe het lichaam van vrouwen verandert na de bevalling. Projecten als deze zijn niet noodzakelijkerwijs bedoeld om producten op de markt te brengen, maar eerder om het merk te associëren met bredere ideeën. “We willen dat onze klanten weten dat we hen steunen”, zegt hij.
Frida, een merk voor pasgeborenen en nieuwe moeders, deed iets soortgelijks toen hij onlangs opdracht gaf voor een standbeeld van een vrouw na de bevalling, dat momenteel over de hele wereld te zien is.
Griffiths is van mening dat het financieren van films en kunst lonender is dan veel andere dingen waaraan consumentenmerken uitgeven marketing budget, zoals dure diners en influencer-reizen. “Je kunt $90.000 uitgeven aan een elegant diner met prachtige bloemen, alleen voor kleine groepen beroemdheden en influencers”, zegt hij. “Maar een film is per definitie ontworpen voor een groot publiek. Het doel is om zoveel mogelijk mensen te overtuigen om hem te zien.”
Daartoe zal Knix helpen verspreiden De roze pil via gratis filmvertoningen in de Verenigde Staten en Canada, en werkt aan het vinden van streamingdiensten om deze te streamen. Knix zal ook ‘screeningkits’ lanceren, zodat mensen thuis feestjes kunnen organiseren waar ze de film met vrienden kunnen bekijken en er vervolgens over kunnen praten met discussievragen.
Het is een nieuwe benadering van marketing, maar Griffiths gelooft dat het nu al vruchten afwerpt. “We maken al deel uit van zoveel grote debatten over de gezondheid van vrouwen”, zegt ze. “Dit willen wij blijven doen.”
