Home Nieuws Recensie ‘Marty Supreme’: Timothée Chalamet rent richting zijn Oscar

Recensie ‘Marty Supreme’: Timothée Chalamet rent richting zijn Oscar

10
0
Recensie ‘Marty Supreme’: Timothée Chalamet rent richting zijn Oscar

Van de geheime vertoning op het New York Film Festival, Josh Safdie’s Marty Supreme begon onmiddellijk golven te maken tijdens het prijzenseizoen. En waarom niet?

Is er een levende acteur die harder aandringt op een Oscar dan Timothée Chalamet? Op 29-jarige leeftijd is de New Yorkse acteur tweemaal genomineerd voor Beste Acteur, eerst voor het dramatische queer-drama Noem mij bij je naam en dan opnieuw voor zijn rol in de veelgeprezen biopic van Bob Dylan Een volslagen vreemde. En terwijl hij campagne voerde voor dit nieuwste optreden, sleepte hij een hele reeks prijzen in de wacht en maakte hij de waarschijnlijk gênante fout door toe te geven dat hij de Oscar wilde. Hoe durft iemand zijn ambitie toe te geven?!

Met Marty opperste, Chalamet probeert een nieuwe strategie door zijn knappe jongensachtige gezicht te bewerken met pokdalige prothesen en puistjes. Kijk naar Nicole Kidman De uren of Brendan Fraser met De walvis of Heath Ledger met De grappenmaker – grote fysieke transformaties kunnen veel opleveren. Ze verbreken vaak de betovering van de toegewijde filmster, zodat een acteur iemand kan spelen die minder charmant, minder geïdealiseerd en zelfs ronduit verachtelijk is. In Marty opperste, Het knappe uiterlijk van Chalamet zou het te gemakkelijk maken om te vallen voor het gebabbel van zijn antiheld-naamgenoot. Maar een reeks imperfecties en wiebelende snorren slagen erin om deze wereldberoemde, geboren New Yorker te transformeren in een echt New Yorks personage. En dank God.

Lang nadat de Oscars zijn uitgereikt en de fanfare is geluwd, Marty Supreme zal herinnerd worden als een van de beste films van New York. Exploderend van chaos, karakter en kinetische energie, Marty Supreme het is een film over de schurken van de stad, hun zonden, en waarom we toch van ze houden.

Marty Supreme EN Ongesneden edelstenen irritant beeld van broer.


Krediet: A24

Na het enorme succes van Josh en Benny Safdie Ongesneden edelstenende broers gingen uit elkaar om onafhankelijke ondernemingen te verkennen, beide met sportfilms. Benny werkte hiervoor samen met Dwayne Johnson De destructieve machineeen serieus maar teleurstellend drama over MMA-vechter Mark Kerr. Josh vond inspiratie in het verhaal van tafeltenniskampioen Marty Reisman en vond hem opnieuw uit als een Scorsese-achtige punk genaamd Marty Mauser.

Mis onze nieuwste verhalen niet: Voeg Mashable toe als vertrouwde nieuwsbron op Google.

Topverhalen masheerbaar

Marty, gespeeld door Chalamet, is in zijn eigen geest een legende, in staat om de kunst van het pingpongen naar de massa te brengen. Hij moet alleen eerst het kampioenschap in het buitenland betalen. En hij zal er alles aan doen om de kraskaart voor dat vliegticket te bemachtigen. Hij zal terloops, maar niet koeltjes, een pistool richten op een collega in een claustrofobische schoenenwinkel. Hij zal het geld verleiden van de voormalige filmster (Gwyneth Paltrow) die zijn pad kruist, of hij zal zijn jeugdvriendin Rachel (Odessa A’zion) in een verlossingsplan gooien waarbij de brullende hond van een grimmige gangster (de bekende New Yorkse regisseur Abel Ferrara) betrokken is. Marty’s grote dromen vereisen grote risico’s, en het maakt hem niet uit wie ze neemt.

Ook Timothée Clayt is spectaculair Marty Supreme.

Timothée Chalamet en regisseur Josh Safdie op de set van in


Krediet: A24

Verre van de fantastische gangsters van Die goede jongens of zelfs de dreigende Travis Bickle van TaxichauffeurDe droge Marty met scherpe tong heeft er meer dan één Buiten kantooruren energie. Hij is het soort excentrieke New Yorker die zowel hypnotiserend als woedend is, praktisch zweeft van energie, durf en absolute onzin.

Het is gemakkelijk om het bindweefsel te zien tussen Howard Ratner van Adam Sandler en Marty van Chalamet. Beiden zijn met veel lef en veel angst uit hetzelfde overlevingsdoek gesneden. Marty is verre van een zuivere sportman, maar voortdurend slordig, altijd op de vlucht en altijd met open mond. En dat betekent dat Chalamets optreden minder een marathon is, maar meer een dansmarathon. Er wordt voortdurend van hem gevraagd om Marty’s façade van zelfvertrouwen te spelen, terwijl hij de sluipende spanning laat druipen dat de tijd dringt om wereldkampioen te worden.

Deze wanhoop wordt zo intens dat je bijna het zweet kunt ruiken dat zich ophoopt op die vette snor. Maar als Chalamet lacht en zijn geliefden of tegenstanders confronteert met dat praktijkgeklets, is het moeilijk om weerstand te bieden. Als Marty een schattige, onberispelijke kerel was, zou het misschien te moeilijk zijn om voor elkaar te krijgen, maar de meesterlijke make-up en styling van het Safdie-team maken deze wereldberoemde merkambassadeur van Chanel precies goed. Chalamet wordt een gewone man met een buitensporig ego dat het Chrysler Building zou kunnen overschaduwen. Het is een illegale sensatie om te zien hoe Marty samenzweert, beledigt, verleidt en steelt, een volledig Amerikaanse schurk aan de top van zijn spel, zowel op als naast de tafel. Bij het pingpongen heeft Chalamet echter een aanstekelijke uitbundigheid. Geloof het of niet, je wordt meegezogen in deze adrenaline-pompende pingpongspellen.

Marty Supreme Er zit een sublieme cast in.

Gwyneth Paltrow speelt een aangespoelde actrice


Krediet: A24

Chalamet zal het Oscar-gesprek over Safdie’s nieuwste film leiden, maar er gaat veel lof rond. Het scenario van Safdie en co-schrijver Ronald Bronstein is – ondanks enige zware sentimentaliteit aan de boekensteunen – meedogenloos geestig en hilarisch gedurfd. Score van Warp Records-artiest Daniel Lopatin (die ook de zweterige partituur verzorgde voor Safdie’s aangrijpende partituur) Goede tijd) is intelligent anachronistisch. Hoewel de film zich afspeelt in de jaren vijftig, bevat de soundtrack veel synths en percussie, wat meer lijkt te passen bij sportfilms uit de jaren tachtig, zoals Rotsachtig OF Het karatekind. Evenals het toevoegen van een beukende energie Marty Supremedeze partituur suggereert ook dat de woeste antiheld misschien een man van vóór zijn tijd is.

De gedurfde bewegingen van Chalamet worden versterkt door een sensationeel ensemble, dat de grotere wereld van de wereld naar voren brengt Marty SupremeHet is New York. Paltrow loopt rond met de onaantastbare gratie van de elegante elite van Manhattan. A’Zion bruist van de sexappeal van de arbeiders en terechte woede. Met boeiende energie speelt Tyler Okonma (ook bekend als Tyler, The Creator) de perfecte tegenhanger van Marty als vriend en pingpongpartner, terwijl Géza Röhrig een verontrustende rust biedt met een sensationele monoloog. Abel Ferrara, wiens optreden applaus trok van het NYFF-publiek, brengt als lokale stoere kerel een smeulende dreiging met zich mee. En de lijst gaat maar door, met Fran Drescher, Penn Jillette, Sandra Bernhard en Isaac Mizrahi die opduiken om de rijkdom van Marty’s koninkrijk uit te breiden.

Deze levendige dialoog, soundtrack en elektrische cast komen samen om een ​​cinema te creëren die New York viert en de wratten ervan met een bloedige glimlach erkent. Dit alles doet het Marty Supreme een ongewone publiekstrekker. Gevuld met wilde humor en schokkende wendingen, houdt het zijn publiek in een greep van spanning en verrassing en laat het ons zelden ademen. En toch, wat een sensatie om buiten adem te blijven.

Marty Supreme werd beoordeeld op het filmfestival van New York in 2025. Het opent op 25 december.

Nieuwsbron

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in