Bij de Exceptional Women Alliance (EWA) brengen we getalenteerde vrouwen samen die elkaar begeleiden, ondersteunen en uitdagen om te groeien als leiders, vrouwen en als mensen. Elke maand belichten we een van deze buitengewone stemmen en de inzichten die hun benadering van leiderschap en leven bepalen.
Deze maand sprak ik met Mindy Mackenzie, voormalig interim-CEO van Beautycounter, al jarenlang portefeuillebedrijfsadviseur bij The Carlyle Group, en Wall Street Journal bestverkopende auteur De moedoplossing: de kracht om de waarheid te vertellen aan uw baas, collega’s en team.
Mindy’s leiderschapsfilosofie daagt de overtuiging uit dat vooruitgang constante beweging vereist. Hij gelooft dat het belangrijkste werk begint in de stilte, in de bereidheid om te stoppen, te luisteren en leiding te geven met doel en authenticiteit in plaats van met druk.
Vraag: U zegt dat stilzitten pijnlijk kan zijn en u raadt het ten zeerste aan. Waarom?
Mindy Mackenzie: De meesten van ons zijn verslaafd aan beweging. We vullen elk moment omdat het vertragen ons dwingt onder ogen te zien wat er werkelijk van binnen gebeurt. Stil zijn, echt bij jezelf zijn, lijkt in eerste instantie misschien ondraaglijk. Het is ongemakkelijk, maar het is ook waar de waarheid leeft.
Als je rustig kunt zitten, zelfs maar een paar minuten, zul je beginnen te horen wat echt is in plaats van wat je uitvoert. Dit is het begin van duidelijkheid.
Vraag: Waarom is het zo moeilijk voor succesvolle vrouwelijke leiders?
Mackenzie: Omdat we geconditioneerd zijn om activiteit gelijk te stellen aan waarde. Goed presterende vrouwen meten hun waarde vaak af aan wat ze bereiken. Het probleem is dat als je stopt, je de onderliggende vraag onder ogen moet zien: wie ben ik als ik niet produceer?
Ik denk dat het een sleutelconcept is om te begrijpen wie je bent buiten je rol. Veel leiders weten dit antwoord niet, en het gebrek aan scheiding tussen identiteit en uitkomsten maakt immobiliteit zo ongemakkelijk.
Vraag: Hoe kunnen leiders stilte op een echte manier in praktijk brengen?
Mackenzie: Je hoeft niet naar een klooster of 17 yoga retraites te volgen. Het kost geen vijf uur per dag. Ga vijf minuten in je kast zitten. Stel een timer in. Neem gewoon contact op met jezelf en laat toe wat er ook gebeurt.
Als ik met leidinggevenden werk, herinner ik hen eraan dat zij mensen zijn die kiezen. Elke dag kun je kiezen of je leiding geeft dankzij druk of aanwezigheid. Ik stel een vraag: Waar kies jij nu voor?
Het lijkt simpel, maar het verandert alles.
Vraag: U legt een verband tussen leiderschap en ouderschap. Hoe overlappen de twee elkaar?
Mackenzie: Ouderschap leert nederigheid, geduld en luisteren voordat je reageert. Deze vaardigheden zijn precies wat leiderschap vereist.
Thuis vraag ik vaak aan mijn familie: ofop een schaal van 1 tot 10, wat vind jij ervan? In het bedrijfsleven gebruik ik dezelfde aanpak. De antwoorden verbazen mij meestal. Je denkt dat je weet waar iemand is, maar dat weet je pas als je het vraagt.
Deze vraag opent een echte dialoog. Breng een gesprek van veronderstelling naar begrip. In leiderschap creëert deze verandering vertrouwen, en vertrouwen is de basis van elke sterke cultuur.
Vraag: Hoe definieer je authentieke impact?
Mackenzie: Echte impact komt voort uit oprechte zorg. Ik gebruik het woord liefde ook in het zakenleven, wat mensen doet kronkelen, maar ik hou echt van de mensen die voor mij werken en dat weten ze.
Ik lette op kleding die de energie uit de kamer zoog versus kleding die energie gaf. Het is waar, de verbazingwekkende en blijvende impact op de levens van mensen komt van leiders die deze bewuste intentie meenemen in de manier waarop ze verschijnen. Dit is de maatstaf voor leiderschap: de energie die je geeft, niet de energie die je neemt.
Vraag: Wat wil je dat leiders uit deze aanpak halen?
Mackenzie: Jezelf de waarheid vertellen over hoe je je werkelijk voelt, is enorm moeilijk en getuigt van radicale moed. Al deze concepten zijn zo gemakkelijk te zeggen en zijn mijn levenswerk.
We hebben ze nodig om ons eraan te herinneren, omdat we het vergeten en verstrikt raken. Wat kun je doen? Probeer een pauze te nemen en ga, wat is hier aan de hand? Waar kies ik nu voor? En veroordeel hem dan niet en sla jezelf niet met zelfkastijding. Het oude gezegde: ik ben niet goed genoeg, ik ben slecht, ik heb het mis. De nieuwe manier is om simpelweg te erkennen hoe je je voelt en het allemaal oké te laten zijn.
Larraine Segil is de oprichter, president en CEO van The Exceptional Women Alliance.
