In het hele land duidt het groeiende sentiment erop dat het universitair diploma een artefact is uit vervlogen tijden, een devaluerend bezit in een door snelheid geobsedeerde economie. Een recente Gallup-peiling bevestigt deze verschuiving en laat zien dat het vertrouwen van Amerikanen in de waarde van een universitaire opleiding is gedaald tot het laagste punt in vijftien jaar.
Nergens is dit scepticisme sterker dan in mijn eigen achtertuin. In Silicon Valley is de mantra van ‘skip college’ geëvolueerd van ‘hot take’ naar geaccepteerde wijsheid. Gevoed door de opkomst van generatieve AI is de logica verleidelijk: If kunstmatige intelligentie Je kunt data sneller programmeren, schrijven, kopiëren en analyseren dan een junior medewerker. Waarom zou je vier jaar en een klein fortuin besteden aan vaardigheden die een bot onder de knie zal krijgen voordat je afstudeert?
Het is een overtuigend argument. Het is ook fundamenteel verkeerd.
Als CEO van een AI-bedrijf ben ik dagelijks getuige van het traject van de automatisering. Ik zie precies wat onze modellen kunnen doen en onderken de enorme verstoring die zal optreden voor het kenniswerk. Mijn conclusie is echter precies het tegenovergestelde van het huidige verhaal.
Naarmate AI de technische uitvoering automatiseert, wordt het kerndoel van de universiteit scherper. In plaats van de universiteit overbodig te maken, transformeert de AI-revolutie de voordelen van het hoger onderwijs, zoals wijsheid, volwassenheid en mentale modellering, in de belangrijkste economische differentiator die een mens kan bezitten.
DE HANDEL VAN HET ‘HOE’, DE WAARDE VAN HET ‘WAAROM’
De afgelopen twintig jaar is het hoger onderwijs grotendeels verkocht als beroepsopleiding. Je gaat naar school om een moeilijke vaardigheid te leren, zoals informatica, boekhouding of rechten, die je vervolgens inruilt voor een salaris. Volgens dit transactionele model hebben de sceptici gelijk. Als de universiteit alleen maar een plek is om technische syntaxis in je hersenen te downloaden, is het inefficiënt. Kunstmatige intelligentie demoniseert snel het vermogen om eenvoudigweg dingen te doen.
De werkelijke waarde van studeren is echter nooit helemaal het hoe geweest, maar altijd het waarom.
In een wereld die eigen is aan kunstmatige intelligentie, is de technische toegangsbarrière aan het instorten. Binnenkort zal natuurlijke taal de enige vereiste programmeertaal zijn. Wanneer iemand met slechts een paar instructies een app kan bouwen, een juridische opdracht kan opstellen of een product kan ontwerpen, wordt de uitvoering een commodity. De prijs verschuift naar het vermogen om te onderscheiden wat te bouwen, waarom het ertoe doet en hoe het het menselijke ecosysteem beïnvloedt.
Dit vereist een manier van denken die zelden autodidact is. Het vereist het soort brede, interdisciplinaire bekendheid dat een bachelorcurriculum biedt. We hebben niet meer mensen nodig die een sorteeralgoritme kunnen optimaliseren; we hebben mensen nodig die kunnen debatteren over de ethiek van dat algoritme, de sociologische impact van het gebruik ervan kunnen begrijpen en door het geopolitieke landschap kunnen navigeren waarin het opereert.
COLLEGE ALS STEIGER VOOR DE GEEST
Buiten het leerplan negeert het contingent van degenen die “de universiteit overslaan” de diepgaande ontwikkelingsrol van de universiteit. Zij beschouwen een vierjarige hbo-opleiding als een uitstel van de volwassenheid. Ik zie het als de noodzakelijke basis hiervoor.
De jaren tussen 18 en 22 zijn een neurologische en psychologische smeltkroes. De hersenen ronden hun ontwikkeling af; identiteiten consolideren. De universiteitsomgeving biedt een unieke zandbak waarin jonge volwassenen kunnen botsen met verschillende filosofieën, door complexe sociale hiërarchieën kunnen navigeren en kunnen falen in een omgeving met relatief weinig inzet.
Toen ik aannemen voor leiderschapsrollen zoek ik zelden naar de snelste programmeur in de kamer. Ik zoek veerkracht. Ik zoek het vermogen om samen te werken met afwijkende stemmen en de volwassenheid om dubbelzinnigheid te overwinnen. Dit zijn eigenschappen die zowel in klaslokalen, seminardiscussies en studentenorganisaties als tijdens stages worden aangescherpt.
DE DUUR VAN VAARDIGHEDEN TEGEN MENTALITEIT
Critici wegen de kosten van het collegegeld vaak af tegen het startsalaris van de eerste baan van een afgestudeerde. Maar in een wereld waar de technologische snelheid toeneemt, zijn specifieke vaardigheden die je op 20-jarige leeftijd hebt geleerd vaak op 25-jarige leeftijd achterhaald. Als je de universiteit verlaat voor een specifieke bedrijfs- of technologiesector, betekent dit dat je je carrière moet inzetten op een momentopname.
Een hbo-opleiding, vooral een opleiding die gebaseerd is op de vrije kunsten en fundamentele wetenschappen, speelt een langere rol. Het leert je hoe je moet leren. Het bouwt een mentaal besturingssysteem dat zichzelf kan updaten.
Denk eens aan het probleem van ‘hallucinaties’ in grote taalmodellen. Om deze hulpmiddelen effectief te kunnen gebruiken, moet een mens over kritische denkvaardigheden beschikken die robuust genoeg zijn om de machine te besturen. Ze hebben een fundamenteel begrip van de geschiedenis, logica en wetenschap nodig om te onderscheiden wanneer AI de werkelijkheid verzint.
De werknemer die de universiteit overslaat, loopt het risico een passieve consument van kunstmatige-intelligentieproducten te worden, terwijl de afgestudeerde de orkestrator ervan wordt. Dit is een verschil in loopbaantraject dat misschien niet tot uiting komt in de inkomsten in het eerste jaar, maar dat zich exponentieel verergert gedurende een heel leven.
EEN OPROEP TOT EEN MENSELIJKE RENAISSANCE
Silicon Valley houdt van efficiëntie. Wij optimaliseren graag. En ja, de moderne universiteit is vaak inefficiënt, duur en bureaucratisch. Het is rijp voor ontwrichting en hervorming.
Maar laten we de noodzaak van hervormingen niet verwarren met de noodzaak van afschaffing. Het ‘skip college’-verhaal is een te grote vereenvoudiging. Er wordt aangenomen dat, omdat machines intelligenter worden, mensen het zich kunnen veroorloven lager opgeleid te zijn.
Het tegendeel is waar. Door meer cognitief werk aan AI over te dragen, geven we mensen de vrijheid om op hun hoogste intelligentie te opereren. We betreden een tijdperk waarin filosofie, ethiek, creatieve synthese en interpersoonlijk leiderschap de meest waardevolle vaardigheden in de wereldeconomie zullen zijn.
We moeten de volgende generatie niet aanmoedigen om de enige instelling die zich toelegt op het ontwikkelen van deze kenmerken te verwaarlozen. We moeten ze aanmoedigen om te gaan, maar met een nieuw doel. Ga niet naar de universiteit alleen maar om een baan te krijgen. Ga naar de universiteit om het soort complexe, aanpasbare, genuanceerde geest op te bouwen die geen enkele kunstmatige intelligentie kan repliceren.
De toekomst draait niet om het concurreren met machines. Het gaat erom menselijker te worden. Dit is een opleiding die de investering waard is.
Bhavin Shah is CEO en mede-oprichter van Moveworks.
