Wat kan een broek je vertellen over leiderschap? Veel meer dan je denkt.
Hoe voel jij je als je een non-stretch jeans rechtstreeks uit de droger haalt? Ze zijn stijf. Te smal. De riem graaft in je buik. Stel je nu eens voor dat je probeert een dag van acht uur in hen te werken. Dat ongemak en gevoel van beperking is precies hoe het voelt om voor een micromanager te werken.
Aan de andere kant van je kast vind je die oversized joggingbroeken: ze zitten comfortabel, maar hebben geen enkele vorm (of richting). . . een soort werkplek waar iedereen het kon doen Graag de manager, maar niemand heeft enig idee wat hij eigenlijk verwacht of waar ze naartoe gaan.
Tussen deze twee uitersten ligt de gouden standaard voor werkplekcomfort: comfortabele joggingbroeken. Elastisch. Ondersteunend. Ze bewegen met je mee, niet tegen je. Als je ooit voor een leider hebt gewerkt die je de juiste balans tussen steun en vrijheid geeft, weet je precies hoe goed dat soort fit voelt.
Omdat niet alleen managers doorgaans in een van deze categorieën vallen (skinny jeans, oversized joggingbroeken of comfortabele broeken), maar hun teams ook dienovereenkomstig reageren. Hier leest u hoe deze leiderschapsstijlen eruit zien, waarom ze ertoe doen en hoe u kunt evolueren naar de ‘gezellige joggers’-aanpak die de resultaten oplevert waar elke leiderschapsstijl naar op zoek is.
De manager van strakke jeans: restrictief, stijf en altijd aan de naden getrokken
We kennen allemaal die manager, degene die elke zin wil goedkeuren, elke vergadering wil bijwonen en zo vaak updates wil ontvangen dat je meer tijd besteedt aan het samenvatten van je werk dan aan het daadwerkelijk doen. Managers die skinny jeans dragen, zijn vaak niet van plan hun teams te beperken. Sterker nog, ze komen meestal uit een goede hoek: ze geven veel om het werk en willen hoge normen handhaven.
Maar net als die vers gewassen jeans laat dit model geen bewegingsruimte.
Hoe herken je een skinny jeans-manager:
- Ze komen tussenbeide om het werk te ‘repareren’ in plaats van te begeleiden.
- Ze staan erop om zelfs de kleinste beslissingen goed te keuren.
- Ze monitoren voortdurend de voortgang.
- Zij geven de voorkeur aan hun eigen weg boven elke nieuwe aanpak.
- Ze hebben moeite met het loslaten van taken die ze vroeger alleen deden.
En de impact op het team is reëel. Mensen voelen zich gestrest en vastgelopen. Ze stoppen met openlijk spreken of nieuwe dingen proberen, omdat ze bang zijn om fouten te maken. Vergaderingen veranderen in lange statusupdates in plaats van dat er daadwerkelijk problemen worden opgelost. Alles gaat (veel) langzamer omdat er niets kan gebeuren zonder dat de manager voor elk klein dingetje zorgt.
Om de metaforische riem wat losser te maken, kunnen leiders die skinny jeans dragen zichzelf afvragen:
- Gaat het om kwaliteit of om controle?
- Wat is het echte risico als ik een stap terug doe?
- Als ik nooit delegeer, ben ik dan klaar om het voor altijd te bezitten?
Micromanagement kan vervelend zijn productief op dit moment, maar het verandert leiders in knelpunten en werknemers in afnemers. Geweldige managers herkennen wanneer ze te strak vasthouden en creëren opzettelijk ruimte voor anderen om zich uit te strekken.
De manager van oversized joggingbroeken: comfortabel maar richtingloos
Terwijl skinny jeans de bewegingsvrijheid beperken, elimineren oversized joggingbroeken de vorm helemaal. Dit zijn de managers die er trots op zijn dat ze niet ingrijpen, maar in hun poging om micromanagement te vermijden uiteindelijk vrijwel geen begeleiding bieden.
Nogmaals, de bedoeling is meestal goed – vertrouw je medewerkers, geef ze de ruimte, geef ze macht – maar empowerment zonder duidelijkheid verandert al snel in dubbelzinnigheid.
Zo herken je een manager met een oversized joggingbroek:
- Ze gaan ervan uit dat teams het ‘snappen’.
- Ze hebben geen regelmatige één-op-één-bijeenkomsten, maar “vind me als je me nodig hebt” (maar ze lijken nooit beschikbaar te zijn).
- Ze stellen geen duidelijke verwachtingen of deadlines.
- Ze geven zelden feedback tenzij er iets misgaat.
- Ze vermijden moeilijke gesprekken, waardoor het team er uiteindelijk over sms’t.
In eerste instantie lijkt deze stijl misschien bevrijdend, vooral voor high-performance artiesten. Maar zodra het aanvankelijke comfort wegebt, raken mensen gefrustreerd. Ze weten niet zeker wat ‘goed’ betekent. Ze weten niet hoe beslissingen worden genomen. Ze kunnen geen (broodnodige) hulp krijgen. Zelfs het beste talent heeft een idee nodig van wat, hoe en waarom.
Om structuur aan te brengen zonder in micromanagement te vervallen, kunnen deze managers zich concentreren op:
- Duidelijke verwachtingen: Hoe ziet succes eruit?
- Lichte controlepunten: Niet elk project heeft een vergadering nodig, maar een sms, Slack-bericht of een snel gesprek kan een groot verschil maken.
- Bruikbare feedback: Niet ‘het ziet er goed uit’, maar ‘Deze richting werkt omdat…’.
Het gaat niet om het controleren van elke beweging, het gaat erom ervoor te zorgen dat iedereen heeft wat hij of zij nodig heeft.
De Cosy Joggers Manager: flexibel, ondersteunend en gebouwd voor het echte werk
De magie van comfortabele joggers is de mix van stretch en structuur. Ze behouden hun vorm, maar houden je niet tegen. Ze zijn comfortabel zonder frumpy te zijn. Ze zijn ondersteunend zonder rigide te zijn.
Gezellige joggermanagers werken op dezelfde manier.
Ze moedigen autonomie aan en bieden tegelijkertijd begeleiding. Ze geven aanwijzingen, maar dicteren niet. Ze staan niet op de balans, maar ze verdwijnen niet. Ze zijn betrouwbaar, voorspelbaar en consistent – drie kwaliteiten die de teamcultuur transformeren (en waarvoor geen extra budget nodig is).
Tekenen dat je samenwerkt met een gastvrije joggermanager:
- Ze communiceren duidelijk de verwachtingen, inclusief de context (niet alleen instructies).
- Ze stellen vragen in plaats van bevelen te geven.
- Ze checken in zonder dat het voelt als toezicht.
- Ze helpen medewerkers groeien in plaats van voor ze te werken.
- Ze vertrouwen hun teams en hun teams vertrouwen hen.
Belangrijker nog is dat deze managers een omgeving creëren waarin mensen zich gesteund en gesterkt voelen – de ware troef van leiderschap.
Managers die deze stijl willen overnemen, kunnen drie eenvoudige gewoonten ontwikkelen:
- Communiceer het ‘waarom’: Geweldige managers leggen het doel achter het werk uit. Zorgt voor afstemming en betere besluitvorming.
- Vervang de antwoorden door vragen: Richtende vragen helpen medewerkers kritisch na te denken in plaats van voor elk antwoord op de manager te vertrouwen.
- Geleidelijk aan autonomie opbouwen: Begin met meer structuur en trek je opzettelijk terug naarmate het vertrouwen groeit.
Dit is effectief leiderschap omdat het uw medewerkers sterker maakt in plaats van meer op hun bord te leggen.
Je zult niet elke dag een comfortabele jogger zijn, maar je kunt je altijd aanpassen
Managers zijn mensen. We hebben allemaal skinny jeans-dagen waarin we door stress te strak knijpen, en oversized joggingbroekweken waarin we gespannen zijn en daarom niet zo aanwezig kunnen zijn. Het doel is niet om perfect te zijn, maar om je bewust te zijn en de kleine veranderingen aan te brengen die er toe doen.
De vraag die elke leider zichzelf zou moeten stellen is: wat heeft mijn team op dit moment van mij nodig: structuur, ruimte of een combinatie van beide?
Effectief leiderschap gaat over het vinden van die ruimte ertussen: voldoende steun geven om leiding te geven zonder het over te nemen, en voldoende autonomie bieden zonder te verdwijnen. Jouw team hoeft niet “perfect” te zijn; ze hebben stabiele, duidelijke menselijke leiding en ruimte nodig om hun beste werk te doen. Want uiteindelijk lijkt leiderschap veel op wat we dragen: de juiste pasvorm verandert alles.
