Als ik met bedrijfsleiders van Generatie Z praat, komt vaak dezelfde frustratie naar boven: “Ze zullen niet blijven.” Hij zegt dit met een soort verbijsterde schouderophalen, alsof de jongere generatie de regels plotseling helemaal opnieuw heeft geschreven. Ik hoorde het vorige week opnieuw tijdens mijn radiotoespraak over generatiedynamiek op het werk. De gast vroeg waarom Gen Z zich zo op zijn gemak voelt om zo snel vooruit te gaan.
Dit is wat ik heb geleerd na tien jaar lesgeven, coachen en observeren op de werkvloer: Gen Z denkt niet dat ze iets ongewoons doen. En eerlijk gezegd: als je eenmaal naar de gegevens kijkt, is het moeilijk om er tegenin te gaan.
Uit een nieuw onderzoek van de Youngstown State University onder duizend voltijdse Amerikaanse professionals blijkt dat bijna de helft van de generatie Z-werknemers al van plan is hun baan op te zeggen – niet voor een hoger loon, maar voor een betere groei. Dit is het hoogste percentage onder alle onderzochte generaties.
Het is geen impulsiviteit. Het is geen ontrouw. Het is iets veel redelijkers. Het is ‘groeijacht’.
Wat bedrijven als vanzelfsprekend beschouwen en wat er werkelijk gebeurt
Er is een bekend script over jonge werknemers: ze zijn te snel om te vertrekken, te ongeduldig, te alles. Dit verhaal bestaat al zo lang dat veel leiders het zonder nadenken als hun standaardverklaring gebruiken.
Maar wanneer bijna één op de twee beginnende werknemers zegt dat ze zich geen toekomst kunnen voorstellen waar ze nu zijn, wijst dat op iets systemisch en niet op persoonlijks.
Dit is wat de gegevens feitelijk laten zien.
86% van Generatie Z zegt dat ze zich niet zullen bijscholen tenzij hun werkgever dit helpt financieren. Het is geen gebrek aan drive. Dit is de realiteit van degenen die proberen een carrière op te bouwen terwijl ze een historische studieschuld hebben en een huur betalen die sneller stijgt dan de lonen.
43% zegt dat ze te veel opgebrand zijn om buiten het werk een opleiding te volgen. Het is geen excuus. Dit is een teken dat de moderne werkdruk mensen tot het uiterste dreef, lang voordat je hen vroeg om avondlessen toe te voegen.
En 76% zegt dat het belangrijkste dat hun vooruitgang blokkeert de kosten zijn, en niet de rente, niet de moeite, niet de ambitie. Kosten.
Over het geheel genomen is de boodschap eenvoudig: deze generatie schuwt verantwoordelijkheid niet. Ze vragen werkgevers om het te delen.
Waarom de jacht op groei op dit moment zinvol is
Oudere generaties hebben hun carrière opgebouwd door op hun plek te blijven en stap voor stap te klimmen. Dit pad was logisch toen de lonen overeenkwamen met de kosten van levensonderhoud en bedrijven voorspelbare schalen aanboden.
Generatie Z wordt volwassen in een compleet andere economie. Carrières ontvouwen zich niet langer op een ordelijke manier. Vaardigheden vervallen snel. Hele sectoren veranderen in een paar jaar tijd. En de prijs om concurrerend te blijven blijft stijgen. Dus Gen Z doet het logische: ze verhuizen naar plekken waar ze kunnen groeien.
Ze jagen niet op titels. Ze jagen op momentum.
Elk semester zie ik hoe slimme, bedachtzame en diep gemotiveerde studenten ontdekken hoe ze een carrière kunnen opbouwen in een voortdurend veranderend landschap. Ze wachten niet op toestemming. Maar ze zullen absoluut vertrekken als een werkgever weigert in hen te investeren. En eerlijk gezegd is dit rationeel.
De jacht op groei is geen kwestie van ongeduld. Het gaat om overleven.
Het gebrek aan leiderschap dat zich blijft herhalen
Jarenlang hebben bedrijven de taal van ‘ontwikkeling’ en ‘voortdurend leren’ gepredikt. Ze vertelden jonge werknemers dat ze initiatief moesten nemen, hun vaardigheden moesten uitbreiden en voorop moesten blijven lopen.
Generatie Z luisterde. En nu willen ze weten waarom de rekening voor die ontwikkeling steeds weer op hun deurmat terechtkomt.
Je kunt werknemers niet vragen een hoger niveau te bereiken en vervolgens de deur sluiten voor de ondersteuning die ze daarvoor nodig hebben. Je kunt niet over loyaliteit praten en dan geen enkel pad aanbieden dat je kunt volgen. Je kunt bijscholing niet als essentieel beschouwen en het vervolgens onhoudbaar maken.
Dit is waar de generatiekloof duidelijk wordt. Bedrijven zeggen dat ze een toekomstbestendig personeelsbestand willen. Generatie Z vraagt hen om het te menen.
Er dreigt een culturele impasse te ontstaan
Het lijkt erop dat de tijd is aangebroken dat de waarden van Generatie Z en de gewoonten van de bedrijfscultuur eindelijk met elkaar in botsing komen. Niet omdat Gen Z in opstand komt, maar omdat ze organisaties op hun woord geloven.
Als je zegt dat je groei waardeert, moet je die ook creëren. Als je zegt dat je om ontwikkeling geeft, moet je daarin investeren.
Anders zal Gen Z zich gewoon opwarmen voor iemand die dat wel doet.
En hier is de twist: ze voelen zich er niet schuldig over. Ze gaan niet via de achterdeur naar buiten. Ze vertrekken op de eerste rij, met opgeheven hoofd, want de verwachtingen zijn nooit wederzijds geweest.
Wat werkgevers kunnen doen
Hiervoor is geen beoordeling nodig. Er is alleen intentie voor nodig. En hoewel elke organisatie anders is, zijn hier enkele benaderingen die echt een verschil kunnen maken.
- Investeer in het verbeteren van vaardigheden. Gedeeltelijke financiering verandert ook de relatie.
- Maak voortgang transparant. Als mensen moeten raden, stoppen ze uiteindelijk met proberen.
- Bespreek burn-out voordat je over ontwikkeling praat. Er kan geen groei plaatsvinden als mensen geen hulpbronnen meer hebben.
- Promoot op basis van voorbereiding in plaats van tijdsbesteding. Het mandaat alleen zegt niet wie daartoe in staat is.
- Vraag medewerkers wat groei werkelijk voor hen betekent. De antwoorden zijn vaak praktischer dan leiders verwachten.
Dit zijn niet de enige stappen, maar ze zijn een belangrijk begin. En ze zijn veel beter haalbaar dan de meeste leiders zich realiseren.
De toekomst is aan groeijagers
Generatie Z loopt niet weg van het werk. Ze racen richting groei. Ze weten wat het kost om stil te staan en zijn niet bereid die prijs te betalen. Niet meer. Ze wijzen de baan niet af. Ze vragen hem om met hen mee te evolueren.
Wanneer werkgevers echte ontwikkeling aanbieden, zal deze generatie met een ongelooflijke inzet komen opdagen. Als dat niet gebeurt, gaat Gen Z verder met dezelfde eerlijkheid en duidelijkheid die ze voor al het andere reserveren. Deze duidelijkheid is een geschenk als leiders ervoor kiezen er gebruik van te maken.
Omdat het bouwen van een werkomgeving waarin mensen kunnen groeien niet alleen goed is voor Generatie Z. Het is goed voor iedereen.
