Canadese klimaatonderhandelaars zullen de komende twee weken naar Brazilië reizen, waar de leiders bijeenkomen voor de jaarlijkse bijeenkomst van de Verenigde Naties klimaat spreekt.
De gesprekken komen op een moment dat premier Mark Carney, wiens geloofsbrieven als internationaal pleitbezorger voor het klimaat hebben bijgedragen aan het winnen van steun bij de verkiezingen van dit jaar, steeds meer onder de loep wordt genomen vanwege zijn omkering van een aantal belangrijke klimaatbeleidsmaatregelen uit het Trudeau-tijdperk – en de door zijn regering waargenomen verzwakking van de olie- en gassector, de grootste bron van emissies in Canada.
Er wordt verwacht dat de nadruk zal liggen op de manier waarop de wereld zich zal aanpassen aan de risico’s van klimaatverandering en hoe landen zullen betalen voor dergelijke mitigatie-inspanningen.
Dit jaar is het tien jaar geleden dat de historische Overeenkomst van Parijs werd gesloten, en leiders zullen zich moeten afvragen of de deal werkt en of landen zich terugtrekken uit hun klimaatverplichtingen, zegt Catherine Abreu, een vooraanstaand Canadese klimaatbeleidsdeskundige.
Maar hij is optimistisch: “Ik denk dat we van de conferentie sterke politieke signalen zullen zien komen dat de overgrote meerderheid van de wereld zeker nog steeds bij dit proces betrokken is”, zei Abreu, lid van een onafhankelijke groep federale klimaatadviseurs, vóór de bijeenkomsten.
Dit is wat u nog meer moet weten.
De naam van de top vertegenwoordigt de 30e Conferentie van de Partijen bij het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering uit 1992.
Dit jaar zal Brazilië gastheer zijn van de top in Belém, een stad die bekend staat als de toegangspoort tot de Amazone.
Dat standpunt is een duidelijke herinnering aan wat er op het spel staat als de uitstoot niet onder controle wordt gebracht, omdat klimaatverandering en ontbossing de transformatie van het regenwoud in een drogere, brandgevoelige savanne voeden.
In tegenstelling tot de top tien jaar geleden in Parijs heeft het gastland, Brazilië, aangegeven dat deze COP gericht is op het bevorderen van bestaande overeenkomsten, in plaats van op het bevorderen van nieuwe regelgeving.
Een belangrijk aandachtspunt zal liggen op aanpassing: hoe landen veerkrachtiger kunnen worden gemaakt tegen de toenemende klimaatrisico’s, van de stijgende zeespiegel tot extreme hitte. De onderhandelaars zullen de laatste hand leggen aan een lijst van ongeveer honderd indicatoren die worden gebruikt om de mondiale vooruitgang te volgen, zoals hoeveel mensen toegang hebben tot betrouwbaar drinkwater dat bestand is tegen door het klimaat veroorzaakte droogtes.
Er is nog steeds discussie over de manier waarop we het geld kunnen krijgen dat de ontwikkelingslanden nodig hebben om de aanpassingsdoelstellingen te verwezenlijken. De partijen onderzoeken indicatoren die onder meer kunnen meten welk deel van alle aanpassingsfinanciering naar lokale overheden, kleine eilandstaten of inheemse volkeren vloeit, wat een breder doel weerspiegelt: het bevorderen van gelijkheid en rechtvaardigheid in de manier waarop geld voor de bestrijding van de klimaatverandering wordt verdeeld.
De onderhandelingen zullen proberen een van de belangrijkste resultaten van de gesprekken van vorig jaar te bevorderen: een belofte om tegen 2035 minstens 1,3 biljoen dollar per jaar te mobiliseren voor klimaatfinanciering. We zullen ook de overeenkomst van twee jaar geleden bespreken om de capaciteit voor hernieuwbare energie tegen 2030 te verdrievoudigen en om fossiele brandstoffen, de belangrijkste aanjager van door de mens veroorzaakte klimaatverandering, achterwege te laten.
Meer dan de helft van de landen die aan de gesprekken deelnemen, moet nog bijgewerkte nationale klimaatplannen indienen, de zogenaamde nationaal bepaalde bijdragen. Deze plannen, die eerder dit jaar worden verwacht, vertegenwoordigen de bijdrage van elk land aan de aanpak van de klimaatverandering en zullen elke vijf jaar worden versterkt in een escalerende cyclus van ambities.
Ontvang het laatste nationale nieuws
Voor nieuws dat betrekking heeft op Canada en de rest van de wereld kunt u zich aanmelden om de laatste nieuwswaarschuwingen rechtstreeks naar u te ontvangen wanneer dit gebeurt.
Abreu zei dat hij verwacht dat de leiders een impuls zullen zien in de gesprekken om uit te leggen hoe “landen deze kloof zullen dichten”.
Federale functionarissen zeggen dat Canada een rol als bruggenbouwer zal blijven spelen om landen te helpen consensus te bereiken over enkele van de belangrijkste kwesties van de top. Ambtenaren, die verslaggevers voorafgaand aan de gesprekken hebben geïnformeerd, zeggen dat Canada de oproepen zal steunen om de klimaatfinanciering te verhogen en de doelstellingen voor de opwarming van de aarde binnen bereik te houden.
Maar klimaatwaarnemers zeggen dat Canada’s steun voor de olie- en gasexpansie, evenals het stilzwijgen over de vraag of het land zijn emissiedoelstellingen voor 2030 en 2035 kan halen, tot de problemen zouden kunnen behoren die zijn positie ondermijnen.
Voorstanders wezen op de meest recente federale begroting, die geen details bood over hoe de industriële koolstofprijs zou worden verhoogd, sprak over het mogelijk opzij zetten van een plafond voor de uitstoot van de olie- en gasindustrie en opende ook de deur voor de Canada Infrastructure Bank die projecten in die sector zou ondersteunen, in plaats van haar werk te beperken tot duurzaamheidsgerelateerde projecten.
“Het is niet mogelijk om dergelijke toezeggingen te doen gezien de huidige manier waarop de regering aandringt op de olie- en gasindustrie in Canada”, zegt Eriel Tchekwie Deranger, voorzitter van de non-profitorganisatie Indigenous Climate Action en lid van de Athabasca Chipewyan First Nation.
Deranger zei dat Canada de afgelopen tien jaar ontvankelijk is geweest voor inheemse voorstellen op de klimaattop van de Verenigde Naties, vooral als het gaat om het verhogen van de financiering voor aanpassing en klimaatfinanciering.
Maar “als het om de implementatie op nationaal niveau gaat, mislukken de zaken”, zei hij.
Minister van Milieu Julie Dabrusin zal de Canadese delegatie leiden gedurende de eerste week van de conferentie. Premier Mark Carney, voormalig speciaal VN-gezant voor klimaatfinanciering en topveteraan, zal naar verwachting niet aanwezig zijn, omdat zijn regering te maken krijgt met vertrouwensstemmingen over de begroting.
Er was een verminderde opkomst bij evenementen voorafgaand aan de top, wat door sommigen werd geïnterpreteerd als een teken van afnemende mondiale aandacht voor klimaatverandering. De bijeenkomst van staatshoofden eerder deze week had ongeveer de helft van de aanwezigen op de top van vorig jaar, met opmerkelijke afwezigheid van de leiders van de drie grootste vervuilers van de planeet: China, de Verenigde Staten en India.
Deze top zal ook plaatsvinden in de context van de tweede Amerikaanse terugtrekking uit het Akkoord van Parijs onder presidentschap van Donald Trump.
Abreu zei dat dat misschien het beste was.
“Ik denk dat dit ertoe zou kunnen leiden dat de rest van de wereld samen met oplossingen komt zonder die obstructieve aanwezigheid”, zei hij.
Is het Akkoord van Parijs nog steeds van belang?
Tien jaar geleden hebben de wereldleiders in Parijs een overeenkomst aangenomen om de opwarming van de aarde te beperken tot twee graden en te streven naar 1,5°C boven het pre-industriële tijdperk, terwijl ze tegelijkertijd een koers uitzetten voor de toekomst van de klimaatdiplomatie.
Catherine McKenna, die als toenmalig minister van Milieu van Canada hielp bij de onderhandelingen over de deal, zei dat de overeenkomst “cruciaal” was. Vóór Parijs bestond er geen duidelijk mondiaal temperatuurdoel en geen raamwerk voor de manier waarop elk land zijn steentje kon bijdragen.
In 2015 was de planeet op weg om tegen het einde van de eeuw met ongeveer 3,5°C op te warmen, zegt de VN. Als landen zich nu aan hun klimaatplannen houden, kan de temperatuur in de buurt van de 2,5°C komen.
Hoewel dit een verbetering is, zeggen deskundigen dat de mate van opwarming hittegolven in sommige gebieden nog steeds ondraaglijk zou maken, kustlanden zou bedreigen met een stijgende zeespiegel en tot ernstige verliezen aan biodiversiteit zou leiden, naast een groot aantal andere problemen.
‘Dat is niet waar we moeten zijn,’ zei McKenna. “Maar (de Overeenkomst van Parijs) was van cruciaal belang. Zonder deze overeenkomst zouden we dit raamwerk niet hebben, zouden we geen manieren hebben om de integriteit te beoordelen, zouden we geen doelstellingen hebben.”
De erfenis van de overeenkomst komt ook tot uiting in de adoptie van hernieuwbare energie, zei Abreu.
Verwacht wordt dat de investeringen in schone energie dit jaar het geld dat in fossiele brandstoffen wordt geïnvesteerd zullen verdubbelen. Fossiele brandstoffen blijven de mondiale energiemix domineren met ongeveer 60%, maar voor het eerst waren hernieuwbare en nucleaire energiebronnen in 2024 goed voor twee vijfde van de totale jaarlijkse energieproductie, aldus het Internationaal Energieagentschap.
Wat nu belangrijk is, is dat hernieuwbare energie zich nog sneller zal uitbreiden om fossiele brandstoffen te vervangen, zei hij.
“We moeten hierin echt een keerpunt bereiken.”
