Zoektocht naar vliegtuig MH370 vermist in de Indische Oceaan, 12 jaar nadat het verdween, met 239 mensen aan boord

Bijna 12 jaar later Malaysia Airlines-vlucht 370 is verdwenen boven de Indische Oceaan met 239 mensen aan boord zou de zoektocht naar het wrak van de Boeing 777 dinsdag in de Indische Oceaan worden hervat, ondersteund door de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van zelfgeleide drone-technologie op zee.

MH370 vertrok op 8 maart 2014 kort na middernacht vanuit de hoofdstad van Maleisië, Kuala Lumpur. Het zou een routinevlucht zijn, ongeveer zes uur noordwaarts naar Peking.

Ongeveer 40 minuten later ging de transponder van het vliegtuig af, waardoor het uit de monitoren van de civiele luchtverkeersleiding verdween. De militaire radar zag echter dat het vliegtuig scherp westwaarts draaide, boven het Maleisische schiereiland en boven het op twee na grootste waterlichaam ter wereld, de uitgestrekte Indische Oceaan.

De eerste zoektocht naar het vliegtuig besloeg ruim 46.000 vierkante kilometer voor de kust van West-Australië, een gebied groter dan de staat Virginia. Maar met behulp van driftanalyse, waarin gegevens over de geschiedenis van oceaanstromingen en -winden zijn verwerkt, hebben de mensen die verantwoordelijk zijn voor de zoektocht het gebied met de grootste kans op succes nu verkleind tot ongeveer 5.800 vierkante kilometer.

Het Anglo-Amerikaanse diepzeeroboticabedrijf Ocean Infinity heeft de locatie van het nieuwe onderzoek niet bekendgemaakt, maar hoopt het tragische mysterie eindelijk op te lossen door een vloot van ’s werelds meest geavanceerde onderwaterdrones in te zetten.

De drones, of autonome onderwatervoertuigen (AUV’s), kunnen tot bijna 6.000 voet duiken en tot 100 uur actief zijn voordat ze weer boven water moeten komen. Ze zijn uitgerust met side-scan sonar om gedetailleerde 3D-beelden te maken van de zeebodem – en wat er ook maar op ligt – terwijl ze naar de bodem navigeren, de contouren volgen, bergen op en af, en in verborgen geulen in de diepte.

AUV’s kunnen ook ultrasone beeldvorming gebruiken om onder sedimenten op de zeebodem te kijken die zich in de loop der jaren hebben opgehoopt, evenals magnetometers die metalen in het wrak van het verloren vliegtuig kunnen detecteren.

Als een interessant object wordt gedetecteerd, wordt een op afstand bediend voertuig (ROV) ingezet om het van dichterbij te bekijken.

Tot nu toe zijn er op verschillende kusten van de Indische Oceaan minder dan dertig fragmenten aangespoeld die vermoedelijk tot MH370 behoren.

De eerste werd in 2015 gevonden op het Franse eiland La Réunion, ruim 650 kilometer uit de oostkust van Madagaskar. Een strandreiniger een flaperon gevonden dit zou het vliegtuig tijdens de vlucht naar links of rechts hebben geholpen.

Tot 2016, andere fragmenten werden aangespoeld gevonden op Madagaskar zelf, maar ook in Mozambique, Zuid-Afrika, Tanzania en Mauritius, inclusief een deur die het voorste landingsgestel bedekte, een rechtervleugelflap en een paneel waaruit een vleugel met de romp van het vliegtuig verbonden was – wat een van de sterkste verbindingen van het vliegtuig zou moeten zijn.

Tot nu toe zijn er geen stoffelijke resten van de bemanning of passagiers van het vliegtuig gevonden, afkomstig uit 14 landen, waaronder China, Australië, Frankrijk, de Verenigde Staten, Oekraïne en Rusland.

De Maleisische regering stemde ermee in om Ocean Infinity 70 miljoen dollar te betalen, maar het werd bestempeld als een ‘no-find, no-fee’-contract, wat betekent dat het bedrijf alleen betaald krijgt als het het vermiste vliegtuig vindt.

Gezien de enorme hoeveelheid geld die in de onderzoeksinspanningen is geïnvesteerd, zou 70 miljoen dollar eigenlijk geen enorm bedrag zijn, maar Ocean Infinity zou er ook op kunnen bogen een van ’s werelds grootste luchtvaartmysteries te hebben opgelost sinds de Amerikaanse vlieger Amelia Earhart verdween in 1937 ergens boven de centrale Stille Oceaan.